Bu adamı seven çok seviyor, sevmeyen ise nefret ediyor. Genele vurduğumuzda sevmeyeni daha bol diyebilirim. Ne bileyim, bazen objektif olamazsınız ya Mourinho da öyle birşey. Benim idolüm ama bu adam, değişmez bir gerçeğim. Porto günlerinden bu yana Mourinho delisiyim, bloga da bunu fazlasıyla yansıtıyorum. Hatası olduğunda yerden yere vurmak yine bana düşer ama bütün bunların dışında Mourinho olmak gerçekten başka birşey, futbol sadece futbol değildir söylemi gibi bir durum benim için ve Mourinho olmanın nasıl birşey olduğunu ben bile hala tam anlamıyla çözebilmiş değilim. Şunu da ekleyeyim, dünkü maç Mourinho adına en çok üzüldüğüm maç olarak kayıtlara geçmiş bulunmakta. Artık düşüncem, Real Madrid'in ligi şampiyon olarak tamamlaması ve Mourinho'nun da tekrar Premier Lig yollarına düşmesi ya da Seria A. Bilemem onu ama bu rekabet ona zarar vermeye başladı, işin geldiği boyutlar çok farklı. Başarının kabul edilmediği, sadece Barcelona'ya endeksli bir Real Madrid topluluğu oluştu.26 Ocak'ta Türk futbolu açısından önemli bir gün aslında ama benim açımdan asıl önem Jose Mourinho'nun doğum günü olması, 49 oldu Mourinho ama arkasında bıraktıkları 80 yaşındaki bir teknik adamın yapamayacakları gibisinden. En sevdiğim sözüyle bitireyim, başlıkta kısalttım ama tamamını yazmalı.
"Eğer kolay olanı isteseydim, Porto'da kalırdım. Güzel mavi bir koltuk, Şampiyonlar Ligi kupası ve Tanrı... Sonra da ben."
Bu sözü ana sayfanın üst kısmında ilk okuduğumda baya etkilenmiştim :D
YanıtlaSil