İspanya'dan en keyif aldığım iki maça bakıyorum, ikisinde de rakip İtalya. Turnuva boyunca İspanya'nın oynadığı futbolun ne kadar sıkıcı olduğu üzerine konuştuk durduk. 4-6-0 temelli bir 4-3-3 yarattılar bu turnuvada. Tipik santrafor kullanmak yerine de Fabregas'ı en önde tuttular, David Silva ve Iniesta'nın yaratıcılığıyla hücumda ayakta kaldılar. Maçın gidişatına göre de ya bu sisteme döndüler {ilk yarıda Torres ve Navas gibi isimlerle başlayıp} ya da Torres hamlesiyle bir farklılık yaratmayı denediler.İspanya doğru oynuyor, iyi oynuyor, en iyi onlar oynuyor hatta. 2008 ve 2010'a göre futbolun seyir zevki anlamında müthiş işler yapmadılar ama bunun temel nedeni rakipler bana göre. İspanya'ya göre bir kurgu yaratmatan tek takım İtalya oldu. İtalya kendi futbolunu oynadı, tipik savunma felsefelerinin aksine hücum yaptılar bu turnuvada, İspanya'ya karşı böyle oynadığında da İspanya belki yine kendi doğrularıyla hareket etti ama onların oynadığı futbol da göze hoş geldi. Hücumda rahat hareket edebildiler çünkü ve 4-6-0'ın meyvelerini asıl böyle topladılar.
İtalya, Pirlo temelli bir takım. Pirlo'nun bu turnuvada 3 kere maçın adamı seçildiğini söylemek lazım, Pirlo'nun yaratıcılığı ve Cassano & Balotelli ikilisinden sağlayabildikleri uyumla birlikte bu noktaya kadar geldiler. Buffon'un da etki ettiği anlar vardı tabii, onu da es geçmiyorum ama futbollarının temeli bu. Arkadan atılan uzun toplar ve bu toplara Balotelli'nin kaçması, Cassano'nun hücumda top tutması ve İtalya'nın rakip yarı sahaya yıkılması, Pirlo'nun da oyunu yönlendirmesi.
Bu üç etkiyi de İspanya karşısında göremedik. Busquets ve Xabi Alonso Pirlo'yu durduran etki oldu. Aynı şekilde Cassano ve Balotelli'den de istediğin verimi alamayınca İspanya rahat bir maç oynadı diyebiliriz. Buna rağmen 1-0'dan sonra İtalya'nın oyunu domine ettiği, pozisyonlar bulduğu anlar var, maç 2-0'a gelmesine rağmen ikinci yarının başında da Di Natale'nin kaçırdığı pozisyonlar var ama 55'den sonra İtalya'nın tüm guardı düştü. Motta'nın da sakatlığı sonrasında 10 kişi oynamak zorunda kalınca İtalya havlu atmak zorunda kaldı ve İspanya 4-0'lık tarihi bir galibiyet aldı.
Topla oynama yüzdelerine bakıyoruz hemen hemen eşit gibi, İspanya'nın müthiş bir topla oynama yüzdesi yok bu sefer ama buna gerekte olmadı çünkü hücumda çok verimliydiler. Geçen maçlara oranla da oldukça akıcı oynadılar ve Iniesta, David Silva, Fabregas üçlüsü çok etkili oldu. İkinci yarıda da Torres'in oyuna girmesi skor farkını yarattı.
Torres uzun zamandır aramızda yok ama bu sezon yaptığı tek iyi iş var. Oynadığı tüm kupalarda final gollerini o atıyor, Şampiyonlar Ligi şampiyonluğunda da imzası var, bu Avrupa Şampiyonluğunda da. Gol kralı da o seçildi, yeniden doğmak için güzel bir ortam hazırladı Torres.
2008, 2010 ve 2012. Üç şampiyonaya baktığımızda, 2008'de İtalya'yı penaltılarla geçti İspanya. 2010'da Hollanda maçı uzatmalara gitti, Robben'in kaçırdığı gol hala akıllarda. 2012'de ise Ronaldo'nun son dakikada yakaladığı şut gol olsa ya da penaltılarda iş ters gitse belki de bu üç kupanın hiçbirini kazanamayabilirdin ama kalitenle beraber o şansı da yanında taşıyorsun.
İspanya çok büyük bir kudret. Yerin dibine soktuğumuz bir şampiyonada bile istedikleri zaman böyle farklı skorlar yakalayabiliyorlar, şampiyon oluyorlar, yenilmez bir hava yakalıyorlar. Bir ilk başardılar, bunun yanında da ötesi gelebilir. Xavi'nin yaşı tartışılır ama İspanya'daki oyuncuların neredeyse tümü 2-3 şampiyona daha kaldırabilir. Zidane, Maradona, Cruyff misali anacağımız bir futbolcuları yok İspanya'nın ama takım halinde baktığımızda da yeryüzünün gördüğü en büyük Milli Takım durumundalar, uzun bir süre de bu döngü devam edecek gibi.
İtalya ise sonuç ne olursa olsun bu turnuvada büyük bir hikaye, büyük bir kahramanlık. Pirlo, Buffon, Balotelli, teknik direktör Prandelli çok konuşuldu, konuşmaya da devam ederiz. Büyük bir hikaye yazdı onlar da. Şöyle diyeyim, yılların Almanya fanatiği ben bu şampiyonoda ilk maçtan itibaren İtalya'yı tuttum, böyle bir hava yarattı İtalyanlar. Euro 2012'yi kazanan taraf belki İspanya ama Euro 2012'nin hikayesini yaratan takım da İtalya oldu.
Turnuvadaki en iyi futbolcu bana göre David Silva'ydı ve David Silva, Iniesta ve Pirlo üçlüsünü ayrı bir yere koyuyorum. En iyi üçlüydü, hangisi en iyi seçilse benim için farketmez. Prandelli ise en iyi teknik direktör oldu, hayal kırıklığı ise tartışmasız Hollanda ama Almanya'dan da yarı final oynamalarına rağmen çok daha iyisini bekledim, özellikle de futbol anlamında. Özel karakter anlamında Pirlo ve Buffon'u ayrı yere koyuyorum ama hikaye olarak bakınca da Prandelli, Balotelli ve İtalya'nın yeri ayrı. Yunanistan'ı da unutmayacağız tabii, aynı şekilde Ibrahimoviç'in egoları ve İsveç'in elenme hikayesi. Ama o Ibrahimoviç turnuvanın en iyi golünü de attı, çok övdüğümüz Rusya'nın gruptan bile çıkamaması da ayrı bir durum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder