Mustafa Denizli'nin ayrılığı sonrasında resmi sitede yayınlanan bir mesaj vardı. Özet geçersek, çağın gerekliliğine uygun, Avrupa standartlarında bir futbol aklıyla hareket edileceği söyleniyordu ki Riekerink'in de altyapının başına getirilmesi bunun ilk adımıydı. Tabii ilk adımla kaldı sürece, ölü bir proje, yürürlüğe girmeyen. O Riekerink şimdi Galatasaray'ın teknik direktörü durumunda.
Konuşulacak çok şey var ama Riekerink'le ilgili değil, yönetim ile alakalı. Sorulacak soru çok. Mart ayından bu yana teknik direktörünü arayan bir camia ama 30 Haziran itibariyle Riekerink açıklanıyor. Ortada bir plan ve proje olmadığı için Puel, Favre gibi isimlerle anlaşılamadı mesela, bu tarzda elden kaçan teknik adamlar da var. Sampaoli, Bielsa vari isimler ise biraz daha iddialı, onlar için de maddi kaynak yaratılamadı ama Serdar Aziz hamlesini görünce "e para varmış" diyorum ve o isimlerin de elden kaçması yönetim hanesine yazılır. Sonunda da Fatih Terim ismiyle bir oyalama süreci derken bugün geldiğimiz nokta.
Riekerink için inanın kötü bir şey diyemiyorum, çok güzel bir insan, harika karakter. Geçen sezona bakınca da başarılı olduğunu düşünüyorum ama şartlar çok ekstraydı. Futbolu unutmuş, taraftarından futbolcusuna kafa olarak enkaza sürüklenen, takım içerisinde bol sakatı olan, kötü kurulmuş bir kadro. Sorumluluktan kaçmadı, ekstra bir talebi de olmadı ve görev aldı, gemiyi de bir şekilde karaya yanaştırmayı başardı. Türkiye Kupası'na mı seviniyorsun demeyin, geçen sezonun ortamında ligi 5. bitirmek de başarıydı. Riekerink sonrasını konuşuyorum ben, göreve geldiği şartları ve bitirdiği noktayı.
Bu başarısında da iletişimin rolü büyük. Sneijder haricinde daha önce çalışmadı bu isimlerle, takımı da tanımıyordu. Denedi, yanıldı, herkese şans verdi, doğru yaptı, yanlış yaptı ama uğraştı, didindi, ne kazanırım diye baktı. Emre Çolak kazançtı mesela, ısrarla oynattı ve bence kazanımdı, gitmesi de kayıptır. Podolski'den sahte 9 yaptı, Denayer'le devam etti, Carole yükseldi, daha da mühimi yeniden futbol oynamayı hatırladık, hücum kimliği geri döndü ama eldeki malzeme neticesinde takım savunması oturmadı. Galatasaray hücum ederek kazanabilir, savunarak, tutarak ayakta kalma şansı yok derken Riekerink doğru olanı yaptı.
Ama geçen sezon altı çizilmesi gereken nokta şuydu, Riekerink bir teknik direktör değil, antrenör. Eleştirirken de hep bunu göze aldım. Oyuncu değişiklikleri hataydı mesela, devam eden oyunu okumak anlamında sıkıntılar yaşadı. Nedeni basit, bu adamın bir teknik direktörlük kariyeri yok. Kariyeri altyapılar üzerine, Porto'da 2. adamlık deneyimi vardı mesela ya da Gent ve Emmen'de kısa, başarısız 1. adam deneyimleri oldu. Bu Galatasaray için yeterli bir cv değildir, geçen sezona bakarak böyle bir hamle yapılıyor.
Yukarıda da yazdım, geçen sezonun şartları farklıydı, yeni sezona takımı hazırlamak ve kurmak başka olaylar. Geçen sezon Riekerink'i işi bu değil diyerek eleştirmedim ama artık işi bu, daha sert eleştirilere hazır olmak zorunda. İşi çok daha zor, giydiği ateşten gömleğin ateşi daha da harlandı. Her anlamda büyük bir sorumluluk bu, umarım başarılı olur. Ama olası başarısızlığında da böyle bir karakteri kaybetmekten korkarım.
Sorulmayacak ama asıl soru şu. Galatasaray'ın yeni bir altyapı koordinatörü olacak mı mesela ya da Riekerink oraya da mı bakacak? Kovuldu diyelim, altyapıya geri dönebilecek mi ya da Ayhan Akman ismi olası Riekerink ayrılığına karşı yedek olarak mı tutulacak? Futbol projesi diyorduk, çağın aklıydı hani.
Zor görev, zor şartlar. Riekerink yine başarırsa efsane olur ama beklenti ne bilmiyorum. Şampiyonluk diyenler çok bekler, bu ortamda inanın zor. Yeniden yapılanma diyenler yine çok bekler, bu yönetim mi doğru hamleleri yapacak. İyi futbol bekleyenler ise belki istediğini alır ama başarı yolunda doğru şartlar oluşturulacak mı? Hep birlikte izleyip göreceğiz, umarım Riekerink başarılı olur. Yanındayız, olan oldu artık. Kendisini severim, geçen sezon yaptıklarını da takdir ederim ama bu iş çok başka, gerçekten zor..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder