Dany'nin dün oynanan maçta 11 başlaması, Mancini'nin yönetime verdiği bir mesajdı sanki. Stoper transferini bekliyor ve bugün gidecek futbolcuya, dün forma vermesi de bu yüzden bana göre. Hatta, Gaziantepspor maçında Amrabat'a verdiği şansı da böyle açıklayabiliriz.
Galatasaray'ın Elazığspor maçında farkı, dörtlü savunma oynaması değil, ön alanda basmasıydı. Ön alanda basan Galatasaray'ın Elazığspor'a çok fazla hata yaptırdığını ve daha üretken olduğunu gördük. Drogba ve Umut Bulut'un biraz daha hareketli oynaması Gaziantepspor maçına oranla daha hareketli bir Galatasaray'ı izletti bizlere.
Rahat kazanılması gereken bir maçı rahat kazandık, bu kadar basit. Önemli kazanımlar belki olmadı ana en azından nasıl oynaması gerektiğini hatırlayan bir Galatasaray vardı diyebiliriz.
Ekstra olarak, Emre Çolak isminin altını çizmek gerekiyor. Son haftalarda üstüne koyan, daha akılcı ve seri oynayan bir Emre Çolak var ve bunu da maç içerisinde farklı pozisyonlarda oynayarak yapıyor. Mesela, Gaziantepspor maçında orta sahanın savunmaya en yakın ismiydi (bir bakıma Melo'nun pozisyonunda oynadı) ve o maçta da çok beğendim onu.
Ama hücuma daha yakın oynaması, onu daha özel kılıyor. Sneijder misali, o da Mancini ile birlikte yükselen futbolcuların başında ve bu formunu da devam ettirmesi Galatasaray açısından çok önemli.
Ayrıca, Salih Dursun'u da beğenmeyenler var ama çok tutuyorum bu adamı. Müthiş bir enerji. Bazen bu yüksek enerjisinin kurbanı olabiliyor ama her an her yerde, basan, mücadele eden bir futbolcuya sahip olmak çok önemli.
Umut Gündoğan'ın son 10 dakikada kaçırdığı gole rağmen futbola ne kadar yakıştığını konuşabiliriz ya da genç Emre Can'ı. Bu tip kazanımlar oldu. Daha da önemlisi grupta rahat bir nefes almaktı. Grupta dahi şansı zora sokmasak bile maçlara rahat çıkabilme imkanımızı kaybetmiştik ama bu maçla birlikte gruptan çıktık gözüyle bakıyorum olaya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder