Çok geçmişi bilmem, kendi geçmişime döndüğümde Galatasaray'da kazanılan büyük başarıların ertesi dönemde cezasız kalmadığını görerek büyüdüm. Galatasaray adının geçtiği her branşta bu böyle oldu ve bunu da sağlayan Galatasaraylı geçinen kişilerdi.
Bugünlerde de böyle bir ceza ile karşı karşıyayız. Hayatı futboldan ibaret görenlerin basketbola yönelik duyarsızlıkları veya yeni sezonlara yönelik planları da diyebiliriz buna. Son yıllarda başarı sağlayan ve zirveyi gören Galatasaray basketbolunu bir külfet gibi görüp, tamamen futbola odaklanmak.
Galatasaray yeniden Galatasaray olduğunu Ünal Aysal'la hatırladı derim hep, bunun içerisinde diğer branşlarda da (özellikle basketbol) kendini hatırlaması ve zirveye uzanması vardır. Güzel bir yapı kurmuşsunuz, devamında başarı da gelmiş. Kısa vadede gerçekleşmiş üstelik. Yapıyı düzgün kurup, istikrara yönelik adımlar atmak varken yapıyı yıkıyorsunuz.
Atlanılan detay şu, taraftar uyandı, bu duruma isyan eder. Futbolla yatıp kalktığımız doğrudur ama basketboldan gelen iyi haberle yüzü gülen, kötü haberle tüm günü iptal olan bir taraftar profili var artık, dediğim gibi Galatasaray son birkaç yıl içerisinde spor kimliğini tekrar kazandı ve basketbolda yaşanan bu gelişmeler bile mevcut yönetimin geleceği adına belirleyici noktadır.
Ünal Aysal, bu yapıyı kurduğu kadar, zamansız gidişiyle bu yapının yıkılmasının da nedenlerinden biridir. Çok sevmeme rağmen bunu söylemek isterim, maalesef zemini de kendisi hazırladı ve bizler bu süreci yaşıyoruz, Mayıs ayına kadar da yaşamaya devam edeceğiz ama herkesin isyan edeceği bir nokta oluyor. Geçenlerde Ergin Ataman isyan etti, yakında Ekrem Memnun da eder, hakkıdır.
Şanslıyız, böylesine iki değere sahip olduğumuz için. Hatta bu isimlere Sedat İncesu'yu da ekleyelim, Galatasaray'ın basketbolu gerçekten mükemmel üç tane coach'a sahip. Bu isimler olmasaydı bugün can havliyle yarışın içerisinde olmak yerine dibi de görebilirdik, mevcut yönetimin ekmeğine yağ sürülecek bir durumdur bu ama kolay olmuyor bu işler. Çünkü Ergin Ataman, Ekrem Memnun ve Sedat İncesu gibi isimler bugün benim diyen Galatasaraylıdan daha Galatasaraylı insanlar.
Bugün Eskişehir Basket'e kaybettik mesela. Perşembe günü son Euroleague şampiyonu Maccabi'ye karşı inanılmaz oynayıp ama hakem sayesinde kaybedip, Eskişehir Basket önünde varlık dahi gösteremiyoruz. Bunun adı da konsantrasyon kaybı ve doğal bir sonuç. Kimse yarınını bilmiyor çünkü. Maddi sorunları her takım yaşayabilir ama siz şu gün ödeme var derken, o gün ödemeyi yapmayıp, aynı sorunu da birkaç sefer yaşarsanız oyuncu da odak noktasını kaybedebilir.
Ayrıca Ergin Ataman'ın da sezon başından bu yana ödeme alamadığını belirtelim ve buna rağmen mücadele ediyor. 40 yıllık Galatasaraylıyım diyen bir Galatasaraylının dahi yapmayacağı şey..
Kadın takımının durumu daha da kötü. Euroleague şampiyonu olmuş takımı koruyamadık, Alba gitti, Işıl Alben gitti. Hadi bu isimler gidebilir, sözleşmesi biten oyuncular ve iyi teklif almışlardır. Sezon başında Zellous'u parasını alamadığı için kaybettin ve yerini dolduramadın, transfer yapamadın. Takım skorerini kaybetti, buna rağmen ligde lider, Euroleague'de işler berbat ilerliyor ama bir çaba var. Sonrasında Kelsey Bone'yi de aynı durumdan kaybediyorsun, onun yerini de dolduramaycaksın.
Sırada Sancho var denildi, birkaç oyuncu daha duruma isyan etti derken ödeme yapıldı ama yine iş işten geçtikten, birileri isyan ettikten sonra. Tabii yarın ne olacağının garantisi yok, yine sorun yaşanabilir, yaşanacaktır. Buna rağmen Ekrem Memnun mücalesinden ödün vermiyor, takımı ayakta tutmaya çalışıyor. Düşünün, sezon başında kadronuzda olan en iyi skorer oyuncunuz maddi sorundan ötürü gitmiş ve birkaç gün önce Fenerbahçe ile anlaştı. Tablo bu. Anlayın Ekrem Memnun'un değerini.
Şunu da belirtelim, kendisini sevmememe ve başarılı da bulmamama rağmen Murat Özyer'i de şu ortamda en son suçlarım. Çünkü hareket alanı yok, yapacak birşey yok. Sorun yönetim ve spor algısı, tablo ise Galatasaray'da hiçbir başarının cezasız kalmayacağı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder