Uzak değil, yakın geçmiş. Onur Akpınar ağabey dün gece paylaşmıştı, ben de bloga aktarayım dedim. Durumu özetleyen bir tablo çünkü, Galatasaray'ın çok kısa bir zaman içerisinde geldiği nokta bu. Şu takımın en büyük sorunu, duran topları kimin kullanacağı üzerinde değil miydi? Selçuk İnan'ın duran top konusunda (mecburen) düşen gücünü konuşurduk, Drogba'nın neden her topun başına geldiğini sorgulardık, kendi kendimize açı tespitleri yapardık. Hatta iyi bir frikikçi olan Hamit Altıntop düşünmezdi bile topun başına gelmeyi, öyle bir tablo vardı ki bunu tartışırdık. Çünkü kusursuza yakın bir takım vardı, işleyen düzeni, karakteri olan, beraberinde yıldızları da getirmiş bir vizyon topluluğu. Çok değil 2-3 sene içerisinde bu noktadayız, nedenleri de malum. Bugün ise izlediğimiz şey Galatasaray değil, teknik direktöründen futbolcusuna yönetimine kadar Galatasaray'ı bilmeyen, anlamayan isimler topluluğu. Bu takımın isyanı ve karakteri öldü maalesef, nasıl geri gelir inanın bilmiyorum..
Ne kadar formsuz olsada yine yeni yeniden terimden başka alternatif imkansız o isyanı yaşayacak oyuncu bulmak da imkansiz artık yetişmiyor çünkü ya da doğru yerde şans verilemiyor. Şunu çok açık söylemeliyim ne kadar formsuz olursa olsun baltasiz sabrisiz Emre siz semihsiz bu takım bana ıssız geliyor ve bu isimlere inanın ne selcuk nede Burak katilabildi gönlümde bu oyuncuların böylesi körelmesi sadece kendi güçsüzlükleri değildi nerde menejerin kim bu takımın yıllara yayılan projesini düşünerek iş yapacak adam aklın varsa Osmanlı'dan getir jurgeni antrenör olarak da koy takımın başına avcıyi karışma istenileni sağla sadece müteahhit kafası ile gelinen son nokta bu artık futbolu profesyonel adamlara emanet şart artık 2016 da 1990 li kafalarda iş yapamazsın artik
YanıtlaSil