Biten sezonu kısa kısa değerlendirelim. "Hatırlatmak zorunda mıydın, transfer konuşalım" diyenler olacaktır ama nerelerde yanlış yaptığımızı hatırlamak önemli. Atımlık bir kurşun kalmadı çünkü, başarılı olmak zorundayız. Şampiyonluk parolasıyla girdiğimiz ama "acaba Avrupa Ligi'ne kalabilecek miyiz" dediğimiz bir sezonu geride bıraktık. Hayal kırıklığı çok büyük.
Teknik direktör seçimiyle başlayalım. Riekerink'le devam edilmesini ihtimaller arasına bile koymuyordum. Bir önceki sezon gemiyi karaya başarıyla yanaştırmıştı ama işi bu değil, orada kalması gerekiyordu. Fatih Terim'i hayal ettiler, bana sorarsanız başka alternatifleri de yoktu ve o olmadığında Riekerink'e mecbur kalındı. Hal böyle olunca destek olmak durumundaydık, başka bir yol yoktu çünkü. Yaz dönemi gerçekleşen kadro temizliğinin ardından da Riekerink'e destek arttı, sezona kupayla girip, bir şekilde kazanarak devam edilince de iş "Riekerink Bey" noktasına geldi.
Transferde büyük fiyasko yaşadık, orası net. Gerçekleşen tüm transferlere bakın, müthiş iş yaptı, nokta transfer oldu dediğim kimse yok. Büyük paralar ödendi oysa, geri dönüşü bence sağlanmadı. Serdar Aziz sakat, Nigel de Jong bitmiş, Eren Derdiyok'a uygun oyun tarzı yok, Ahmet Çalık ve Garry Rodrigues de alternatif olmaktan öteye geçemeyecekler, Josue ise Tudor'a kadar kayıp, Cavanda'yı zaten konuşmuyorum. En iyileri yine Tolga Ciğerci'ydi, o da sakatlandıktan sonra geri dönemedi ve aldığı yıllık ücretin altında ezilmekle meşgul. En iyi transfer Bruma'ymış, onu takımda tutmak büyük adımdı ki bu konuda Riekerink büyük bir teşekkürü hak ediyor.
Şampiyon olunabilecek sezondu, orası kesin. Galatasaray zaten iyi yönetilemiyor ve kötü kadro mühendisliğinin esiri oldu. Teknik direktör noktasında da bir etki olmadı, kötü çalıştı bu takım. Riekerink dönemi iyi oynadığımız bir dönem diyebileceğim zaman yok, bir şekilde kazanıyorduk, yarışın içinde kalıyorduk ama bireysel yıldızlarla. O isim de Bruma, çok büyük faydası oldu. Forvet etkisi hiç alamadık, orta sahamız direnç ve mücadeleden uzak, savunma hatalarını konuştuğumuz bir sezon daha. Riekerink'in ayrılığı doğaldı, bunu ben de destekledim ve Tudor'dan kaynaklı beklentim vardı. Riekerink'in gitmesi için "final maçlarını kazanma ihtimali" demiştim hedefim ise Şampiyonlar Ligi'ydi.
Olmadı ama, Tudor da hayal kırıklığı yarattı. Değişim bekliyordum, özellikle taktik esneklik noktasında. Bunu da Beşiktaş maçında gösterdi, 3'lüye dönmesi büyük sürprizdi ve bence başarılı da oldu. İnsanlar beğenmedi o futbolu ama ne bekliyordu ki? Tudor duramadı ama bunun arkasında, erken pes etti ve talimat alarak hareket ettiğini düşündüm. Riekerink'in düzeniydi bu, peki bu durumda Tudor'dan geriye ne kaldı. Galatasaray daha mücadele eder oldu, direnç kazandı ama final maçlarının hiçbirini kazanamadı.
Final maçlarından kasıt ise şu. Kayserispor maçı mesela, kendi sahamızda kaybettiğimiz. Liderle puan farkı 2'ye düşebilirdi ve ufukta yine kendi sahamızda oynayacağımız Beşiktaş maçı vardı. Beşiktaş maçı da bir final, şampiyonluk yarışı noktasında ama kaybettik. Başakşehir deplasmanı ya da, Şampiyonlar Ligi için büyük şanstı ama yine kaybettik. Son olarak Fenerbahçe maçı, lig 3.'lüğünü garantilemek için, belki de en iyi oynadığımız ama kaybettik.
Hakem hataları diğer etmen, konuşulması gerekir ve gayet mazerettir bu. Çok puan kaybettik, bizi yarıştan koparan en önemli unsurlardan biri. Teknik direktörleri, kadro yapısını, yönetimi konuşuyoruz ama hakem hatalarının da Galatasaray'a çok fazla negatif etki ettiğini ve geriye götürdüğünü yazalım. Eller, kollar, verilmeyen penaltılar gibi, birçok maç var böyle.
İşin özü, hayal kırıklıklarıyla dolu bir sezon. İyi başlangıç hepimiz için bir umut oldu, özellikle kötü geçen bir sezonun ardından. Ama Avrupa'da yer almadığımız, yorulmayacağımız bir dönemde ligi zorlukla 4. bitirebiliyoruz. 9 tane transfer yapmıştı bu takım, bugün yine transferden ve takımın büyük bir değişim yaşaması gerektiğinden söz ediyoruz. Tudor'la devam edilmesi kararı doğrudur bu arada, yaz dönemini görmek istiyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder